Η Beyonce παρουσιάζει το όγδοο studio album της, «Cowboy Carter», μετά την κυκλοφορία των δύο lead singles «Texas Hold ‘Em» και «16 Carriages».
Το «Cowboy Carter», που είναι διαθέσιμο μέσω της Panik Records/ Sony Music, έχει βαθιές ρίζες στην country. Πρόκειται για το έργο μιας καλλιτέχνιδας που ευδοκιμεί μέσα στην ελευθερία της να αναπτύσσεται, να επεκτείνεται και να δημιουργεί απεριόριστα. Δεν ζητάει συγγνώμη και δεν αναζητά άδεια για να ανυψώσει, να ενισχύσει και να επαναπροσδιορίσει τους ήχους της μουσικής, ενώ παράλληλα καταρρίπτει τα αποδεκτά ψευδή πρότυπα για την αμερικανική κουλτούρα. Ταυτόχρονα, αποδίδει φόρο τιμής στο παρελθόν, τιμώντας τους πρωτοπόρους μουσικούς της country, της rock, της κλασσικής και της οpera.
Το album είναι ένα μιξ ήχων που η Beyoncé αγαπά και μεγάλωσε ακούγοντας σε παραστάσεις στο Houston Rodeo, country, αυθεντικό rhythm & blues, blues, zydeco και black folk. Το «Cowboy Carter» περιέχει μια ενορχήστρωση ήχων χρησιμοποιώντας το ακορντεόν, τη φυσαρμόνικα, το washboard, την ακουστική κιθάρα, το μπάσο ukulele, την pedal steel κιθάρα, ένα vibra-slap, το μαντολίνο, το βιολί, το Hammond B3 organ, το tack piano και το μπάντζο. Υπάρχουν επίσης πολλά handclaps, βήματα με πέταλα, πατήματα μπότας σε ξύλινα πατώματα και… τα νύχια της Beyonce ως κρουστά.
«Η χαρά του να φτιάχνεις μουσική είναι στο να μην υπάρχουν κανόνες», λέει η ίδια για το album και συνεχίζει: «όσο περισσότερο βλέπω τον κόσμο να εξελίσσεται, τόσο περισσότερο αισθάνομαι μια βαθύτερη σύνδεση με την αγνότητα. Με την τεχνητή νοημοσύνη και τα ψηφιακά φίλτρα και τον προγραμματισμό, ήθελα να επιστρέψω στα πραγματικά όργανα και χρησιμοποίησα τα πολύ παλιά. Δεν ήθελα όργανα όπως έγχορδα, ειδικά κιθάρες, και όργανα τέλεια συντονισμένα. Κράτησα κάποια τραγούδια “ωμά” και με κατεύθυνση στη folk. Όλοι οι ήχοι ήταν τόσο απλοί και ανθρώπινοι, καθημερινά πράγματα όπως ο άνεμος, τα σπασίματα, ο ήχος των πουλιών και των κοτόπουλων, οι ήχοι της φύσης».
Η μουσική του «Cowboy Carter» είναι τυλιγμένη γύρω από μια παθιασμένη και τολμηρή αφήγηση που αιχμαλωτίζει τον ακροατή με τη γνώριμη, δυνατή φωνή της Beyonce στο επίκεντρο. Τα φωνητικά της ρίχνουν φως σε μια αφήγηση γεμάτη με την αλήθεια της, αποκαλύπτοντας κρυφές ιστορίες και απολαμβάνοντας όλη τη μαγεία που αναζητάς όταν κάνεις ένα ταξίδι πίσω στις ρίζες σου.
Η Beyonce είναι μαθήτρια της ιστορίας και συνεχίζει το masterclass της αμερικανικής μουσικής που ξεκίνησε με το «Renaissance» του 2022, που ήταν μια βαθιά κατάδυση στη χορευτική μουσική και τους δημιουργούς της και ο εορτασμός εκείνων που την έζησαν με χαρά παρά το γεγονός ότι τους έκαναν να αισθανθούν διαφορετικοί.
Στο «Cowboy Carter» βλέπουμε τη δουλειά μίας καλλιτέχνιδας που έφτιαξε τους δικούς της κανόνες, ενώ δεν υπήρχαν και επιμένει τολμηρά. Τα τραγούδια χαϊδεύουν, περιποιούνται και ενθαρρύνουν την περιέργεια του ακροατή μέσα από 27 δώρα επαναστατικών εκπλήξεων, διαγράφοντας τους περιορισμούς που τίθενται στη μουσική με βάση το είδος.
Ως παραγωγός, η Beyonce εξερευνά και πειραματίζεται με τις αλλαγές συγχορδιών αναμειγνύοντας τα είδη και μιξάρει μουσικά φάσματα με σκοπό να γκρεμίσει κάθε τοίχο μουσικού περιορισμού. Είναι ένα σπάνιο έργο που περιέχει remakes κλασικών τραγουδιών όπως το «Blackbird» των Beatles ή το «Jolene» της Dolly Parton και με ηχητικά διαφορετικές δημιουργίες, όπως το «Sweet Honey Buckin», το «River Dance» και το «ΙΙ Most Wanted».
«Η διαδικασία μου είναι ότι συνήθως πρέπει να πειραματιστώ. Μου αρέσει να είμαι ανοιχτή, να έχω την ελευθερία να βγάλω όλες τις πτυχές των πραγμάτων που αγαπώ και έτσι δούλεψα πάνω σε πολλά τραγούδια. Ηχογράφησα πάνω από 100 τραγούδια. Μόλις τελείωσε αυτό, ήμουν σε θέση να ενώσω το παζλ και να συνειδητοποιήσω τις συνοχές και τα κοινά θέματα και στη συνέχεια να δημιουργήσω ένα συμπαγές έργο», εξηγεί η Beyonce.
Και καταλήγει: «νομίζω ότι ο κόσμος θα εκπλαγεί γιατί δεν νομίζω ότι αυτή η μουσική είναι αυτό που περιμένουν όλοι, αλλά είναι η καλύτερη μουσική που έχω κάνει ποτέ!».